...ζητείται ενδοσκόπηση!

Γεια σου ρε Έλληνα μάγκα. Στην ελληνική μαγκιά την τρισμέγιστη υποκλίνομαι και σήμερα και αναζητώ εις τα άχυρα βελόνες, έτσι όπως μόνο οι Έλληνες ξέρουμε να κάνουμε...!

Με τον απόηχο της τραγωδίας της περασμένης εβδομάδας συνεχίζω να στύβω το κεφάλι μου και να μαζεύω απόψεις δεξιά και αριστερά για να καθίσω να τις αναλύσω και να βγάλω μιαν άκρη (λέμε τώρα).

Τι κάνει ο Έλληνας; Ο Έλληνας είναι καλός σε ένα πράγμα. Είναι καλός στο να κατηγορεί! Τι κατηγορεί τώρα τελευταία;

Κατηγορεί...
...Τους πολιτικούς που έχουν φάει όλα τα λεφτά και συνεχίζουν (το ότι τους έβαλε ο ίδιος στη Βουλή, καμία σχέση δεν έχει)
...Τους κομπιναδόρους που έφαγαν λεφτά στην πλάτη του κοσμάκη (το ότι θα το έκανε και ο ίδιος αν ήταν πιο έξυπνος, επίσης δεν έχει καμία σχέση)
...Τον γνωστό που μπήκε με βύσμα στο δημόσιο και καθαρίζει 3.000 ευρώ και που και αυτός συνέβαλε στην οικονομική απαξίωση του τόπου (το ότι το ζήτησε από το γνωστό του υποψήφιο βουλευτή για τρίτη τετραετία σερί, καμία απολύτως σημασία δεν έχει)
...Τον γιατρό που επειδή σπούδασε μέχρι τα 35, έχει κάνει το φακελάκι επάγγελμα και του τα παίρνει για ψύλλου πήδημα (γιατί αυτός αν ήταν γιατρός θα εκτελούσε λειτούργημα, και θα έπαιρνε φακελάκι μόνο από τους πλούσιους - κάτι σαν τον Ρομπέν των Γιατρών!)

Και γενικά κατηγορεί δεξιά και αριστερά, ότι κινείται. Είναι καλός σε αυτό ο Έλληνας... Έλα που όμως αν δεν έχεις κάνει την αυτοκριτική σου, δεν μπορείς ΠΟΤΕ να κάνεις εποικοδομητική κριτική σε κανέναν...

Η λέξη αυτοκριτική όμως, δεν υπάρχει σε κανένα σύγχρονο λεξικό. Και έτσι ο Έλληνας την αγνοεί. Θα μου πείτε, αν την είχε κανένα βιβλίο, θα το είχαν ανοίξει να το δουν; Άλλη κουβέντα αυτή θα σας πω, και μην με κολάζετε με άλλα, γιατί ξεκίνησα για κάτι και θα το τελειώσω!

Και έτσι, ο Έλληνας που λέγαμε, ξέρει να κατηγορεί αλλά δεν ξέρει να κάνει κριτική γιατί πρώτα από όλα δεν είναι έντιμος με τον εαυτό του. Δεν μπορεί και για έναν ακόμη λόγο. Γιατί αυτή η αναθεματισμένη η κριτική έχει μέσα της και την έννοια της λύσης. Κάνεις μια κριτική για να βοηθήσεις σε μια κατεύθυνση... Κάνεις μια κριτική γιατί επιθυμείς μια λύση!

Ώρες ώρες, ο Έλληνας νομίζεις ότι γεννήθηκε σαν το στρουμφάκι τον γκρινιάρη. Μονίμως γκρίνια γιατί έτσι μας αρέσει.. Σαν τη διαφήμιση. Ανάθεμα με, είμαι σίγουρος ότι αν ήταν κανένας Έλληνας τότε με το Τσουνάμι, αντί να τρέξει να σωθεί, θα καθόταν στην παραλία, ψάχνοντας τον υπεύθυνο και κράζοντας τον τύπο με τις ομπρέλες, γιατί του πλήρωσε ομπρέλα για όλη τη μέρα, τσάμπα...

Στο κεφάλαιο του Έλληνα λοιπόν, έρχεται η δεύτερη άγνωστη λέξη... Ενδοσκόπηση! Ενδο... τι; Για τον Έλληνα, είναι τόσο δύσκολο να συλλάβει το νόημα αυτής της λέξης, όσο είναι για μια ξανθιά με Φρεντοτσίνο Caramel στο ένα χέρι, να ανοίξει την πόρτα του ταξί, τρεις το μεσημέρι στην Σταδίου και ενώ κορνάρει ο ταρίφας, κρατώντας στο άλλο χέρι την μούφα Luis Vuitton και τα ψώνια απ' το Bershka!

Και επειδή σε κούρασα με τις ασυναρτησίες μου αγαπητέ αναγνώστη, επιστρέφω στο θέμα. Ο Έλληνας που τελικά βρήκε χίλιες δυο αιτίες για τα πρόσφατα επεισόδια, και έκανε και τις δίκες του στα καφενεία, στις παρέες, στα σπίτια, παντού. Ρώτησε το απλό; Ποιο απλό; Εγώ τι κάνω; Που έρχομαι στην εικόνα και τι ρόλο παίζω;;; Τι να φταίω, για παράδειγμα, για τα οικονομικά χάλια της χώρας;;

Εγώ που...
...δεν παίρνω αποδείξεις από κανέναν για να γλιτώσω κανένα δίφραγκο
...στο εξοχικό που σηκώνω στη Λούτσα, δεν προσλαμβάνω Έλληνες εργάτες γιατί θέλουν παραπάνω λεφτά
...πάω διακοπές το καλοκαίρι και χαλάω δυο μηνιάτικα, αλλά απόδειξη δεν παίρνω από κανέναν!
...ψάχνω για ένα βύσμα για να αυξήσω την μάζα των δημοσίων υπαλλήλων κατά ένα
...ψάχνω τρόπο να πάρω νωρίς τη σύνταξη για να αράξω
...τελικά είμαι αλάνθαστος και μακάρι να έκαναν όλοι οι άλλοι αυτά που κάνω και εγώ! Μακάρι να υπήρχαν περισσότεροι σαν κι εμένα!!!

Αγαπητέ πλην τίμιε Έλληνα, όταν είσαι σε μια χώρα με 60% φοροδιαφυγή στο ΙΚΑ από ανθρώπους που δουλεύουν ανασφάλιστοι, όταν ο καθένας μας, στα πρότυπα των πολιτικών, προσπαθεί στον μικρόκοσμο του να κλέψει όσα πιο πολλά μπορεί... Είναι δύσκολο να δείχνεις με το δάχτυλο και να κατηγορείς τους άλλους μόνο...

Όταν 30.000 άνθρωποι δήλωναν έναν νεκρό τους συγγενή ζωντανό και έπαιρναν συντάξεις ΤΕΒΕ μετά τον θάνατο του αγαπημένου τους μπαμπά, θείου, αδελφής και εξαδέλφης, τι περιμένεις;; Αυτά ποιοι τα κάνουν;;; Οι πολιτικοί μόνο; ΌΧΙ! Αυτά τα κάνουν άνθρωποι σαν κι εμάς... Εμείς ξαφνικά, επειδή κλέβουμε λιγότερα, γίναμε υπεράνω κριτικής;

Το παραπάνω και παρακάτω κομμάτι, δεν γράφεται ούτε από λογιστή ούτε υπάλληλο υπουργείου οικονομικών! Γράφεται περισσότερο για ένα γενικό γαμώτο και δεν θα ήθελα να αδικηθεί επικεντρώνοντας μόνο στην "οικονομική" του πλευρά. Αλλά αυτό το πράγμα έχει παραγίνει...

Σε μια χώρα που όλοι φοροδιαφεύγουμε, πόσο περιμένετε να αντέξει; Πόσο; Έχετε πάρει χαμπάρι, από όλα τα παραπάνω, πόσα λεφτά δεν φαίνονται πουθενά και κάνουν φτερά; Γιατί για να πας και να κάνεις άρχοντας τις διακοπές σου, τα σκας στην κυρα Μαριγώ που τελικά βγαίνει το καλοκαίρι και μια καμαρούλα μια σταλιά, την έχει νοικιάσει για 60 από τις 90 μέρες (στάνταρ!) με 40 ευρώ τη μέρα... 2.400! Και πόσοι τέτοιοι είναι; Εσείς δεν το κάνετε; Είμαι σίγουρος πως κάποιοι το κάνετε...

Αλλά, ο δικός μου ο σκοπός αγιάζει τα μέσα... Σας έχω νέα! Και του δίπλα ο σκοπός, "άγια" τα κάνει τα μέσα...! Αγιάσαμε όλοι και κοιτάμε άλλους να σταυρώσουμε στο τέλος ε; Όχι, δεν φταίμε μόνο εμείς και ούτε οι πολιτικοί την βγάζουν λάδι. Αλλά πως να φτιάξεις πανάθεμα με τον οποιονδήποτε άλλον, αν δεν φτιάξεις πρώτα τον εαυτό σου; Αν πρώτα δεν κάνεις το δυσκολότερο πράγμα, που είναι να γίνεις εσύ καλύτερος...

Αλλά κάτι θεωρίες συνωμοσίας και κάτι άλλες λαμογιές, ξέρεις ρε Ελληνάρα να τις ανακαλύπτεις και να πέφτεις από τα σύννεφα! Ε λοιπόν, αν οι μισοί Έλληνες είχαν ως επάγγελμα την "Κατηγόρια" που έλεγε και η γιαγιά μου, οι άλλοι μισοί θα είχαν σαν επάγγελμα να πέφτουν από τα σύννεφα!

Κοιτάζω καμιά φορά τη ζωή του Έλληνα (και την δική μου μαζί, Έλληνας είμαι, στην Ελλάδα προσπαθώ να ζήσω κι εγώ) και βλέπω ότι στην βάση του και στον τρόπο που σκέφτεται, ο Έλληνας έχει μάθει μόνο να αφαιρεί και να διαιρεί. Βρίσκει ποσοστά παντού (που τελικά είναι μια διαίρεση επί ενός συνόλου) για να αναδείξει πόσο αδικείται... "50% των Ελλήνων ζει στο όριο της φτώχειας", "30% των νοικοκυριών θα βγάλει το Πάσχα με δάνειο", κλπ κλπ. Με αφαιρέσεις προσπαθεί να βγάλει τον εαυτό του στην απ'έξω... "Α, εγώ δεν το έκανα ποτέ αυτό", "Εγώ δεν είχα βύσμα για το δημόσιο", κλπ κλπ. Δεν έχει μάθει όμως ούτε να προσθέτει, ούτε να πολλαπλασιάζει. Δεν έχει μάθει να βλέπει τα πράγματα έτσι. Αυτό δεν είναι κάτι που μαθαίνεται. Από τα πιο απλά στα πιο σύνθετα...

"Θα πάω να μείνω με την Άννα για να μοιραστούμε τα έξοδα..". Να τα διαιρέσετε δηλαδή δια του δυο ε; Γιατί κανείς δεν λέει, "Θα πάω να μείνω με την Άννα, γιατί θα περνάμε καλά οι δυο μας" (εδώ έρχεται η πρόσθεση... (ένας ο Μάρκος, μια η Άννα, το σύνολον δυο! Και δεν το λέω μόνο εγώ, το είπαν και οι Κατσιμιχαίοι!)

Φτηνοί συλλογισμοί και τεχνάσματα ε; Έτσι θα σκεφτούν κάποιοι, αλλά τελικά, μπορείτε να μου πείτε ότι δεν είναι έτσι πραγματικά;

Σε ένα λαό, που χρόνο με το χρόνο, επιλέγει την αφαίρεση και την διαίρεση (τι αρνητικές λέξεις), από την πρόσθεση και τον πολλαπλασιασμό, που κοιτάζει όλο και λιγότερο μέσα του και όλο και περισσότερο στην κλειδαρότρυπα του δίπλα του, δεν έχω να πω κάτι περισσότερο.

Ένα τελευταίο μόνο, σαν encore, που δεν είναι δικό μου αλλά που αξίζει την προσοχή σας νομίζω... "Όταν δείχνεις με το δάχτυλο σου κάποιον άλλο, τα τρία από τα υπόλοιπα τέσσερα δάχτυλα του χεριού σου, δείχνουν πίσω σε σένα..."

Πόσα και πόσα τέτοια δάχτυλα δεν μας έχουν δείξει όλους μας καθημερινά... Αλλά.. Χαμπάρι!